غذاهای معروف یک کشور نشان دهنده ی فرهنگ آن کشور هستند. در آلمان غذاهای  لذیذی وجود دارند که بسیاری را جذب خود می کنند. حال تصور کنید به این کشور سفر کرده اید و می خواهید یکی از این غذاهای خوشمزه را سفارش دهید. پس بهتر است با انواع این مکالمات آشنا شوید. علاوه بر آن دایره لغات شما گسترش میابد و دستور زبانتان هم تقویت می شود.

 

 

اگر رستورانی که به آن می روید محبوب و مشهور است، ایده ی خوبی است که زنگ بزنید و یا پیش تر به آنجا رفته و مکانی را رزرو کنید.

 

• ?Kann ich einen Tisch reservieren, bitte(میتونم یه میز رزرو کنم لطفا؟)

 

• ?Haben Sie Platz für zwei/drei/vier(آیا جایی برای دو/ سه/ چهار نفر دارید؟)

 

• .Wir sind zu zweit/dritt/viert(ما دو/ سه/ چهار نفر هستیم.)

 

در آلمانی وقتی می خواهید تعداد نفرات را بگویید، باید از شکل دیگری از اعداد استفاده کنید.

 

 

 

 

هنگامی که همه نشستید، زمان آن است که منو را باز کنید. در اینجا واژگانی که به آن نیاز پیدا خواهید کرد که بدانید آورده شده است:

 

• die Speisekarte(فهرست غذا)

• das Menü(منو)

 

این مورد می تواند انگلیسی زبانان بومی را گیج کند که در ابتدا فکر می کنند گزینه ی منو به معنی سفارش کل فهرست غذایی است! که در واقع به معنی یک وعده ی غذایی مشخص است. این حالت را در فست فود نیز مشاهده خواهید کرد- برای سفارش یک وعده ی غذایی همراه با نوشیدنی قیمت مشخصی تعیین می شود.

 

• das Essen(غذا)

 

 

• das Hauptgericht(غذای اصلی)

• die Vorspeise(پیش غذا)

• der Nachtisch(دسر)

 

• das Frühstück(صبحانه)

• das Mittagessen(ناهار)

• das Abendessen(شام)

• vegetarisch(گیاهخوار)

 

• Zum mitnehmen, bitte. (غذا را خواهم برد، لطفا)

تقریبا تمامی رستوران ها غذاهای خود را برای همراه بردن نیز ارائه می دهند.

 

• das Rindfleisch                               (گوشت گاو)

• das Schweinefleisch                       (گوشت خوک)

• das Lamm                                       (بره)

• das Hähnchen                                (مرغ)

• die Pute                                          (بوقلمون)

• das Wildfleisch                               (گوشت شکاری)

• der Fisch                                         (ماهی)

 

• der Apfel                                        (سیب)

• die Banane                                     (موز)

• die Orange                                     (پرتقال)

• die Erdbeeren                                (توت فرنگی)

• die Trauben                                    (انگور)

• die Kartoffel                                (سیب زمینی)

• die Karotte / die Möhre              ( هویج)

• der Pilz / der Champignon         (قارچ)

• der Kohl / das Kraut                   (کلم)

• die Bohnen                                 (لوبیا)

• die Erbsen                                  (نخود فرنگی)

• das Wasser                                  (آب)

• die Milch                                     (شیر)

• das Bier                                       (آبجو)

• der Tee                                        (چای)

• Der Kaffee                                   (قهوه)

• das Cola                                      (نوشابه)

• die Limo                                      (لیموناد)

اگر با غذاهای معروف آلمانی خیلی آشنا نیستید، این لیست به شما کمک خواهد کرد. همچنین برای ازلاعات جامع تر و اصطلاحات مهم مرجع تخصصی زبان آلمانی را انتخاب کنید.

 

سوسیس کبابی، اغلب در یک نان ترد گرد با یک عالمه خردل سرو می شود.

 

خردلی به سبک آلمانی. شما همچنین می توانید Süßsenf(خردل شیرین) تهیه کنید که به طور معمول با Weißwurst(سوسیس سفید) و Bretzeln(چوب شور) خورده می شود.

 

رول کلم. برگ های کلم در اطراف مواد مختلفی پیچیده می شوند‌. موادی مانند گوشت گاو یا خوک.

 

از نظر فنی این غذا بیشتر مخصوص اتریش است تا آلمان، اما هنوز هم به طور گسترده در سر تا سر آلمان خورده می شود. این غذا تشکیل شده از برش نازکی از گوشت است (گوشت گوساله مرسوم است اما معمولا گوشت خوک استفاده می شود) که در آرد سوخاری غلتانده و سرخ شده می شود. می توانید آن را به همان شکل و یا با سس میل کنید.

 

یک جور همراه غذا است. سیب زمینی سرخ شده که اغلب با بیکن و پیاز سرو می شود.

 

کلم تخمیر شده که یکی دیگر از غذاهای بسیار مهم و محبوب است.

 

پنجه ی کبابی خوک. اگر غذای Eisbein را در منو مشاهده کردید، گفتنی است که همان پنجه ی خوک است که به جای کبابی کردن، آب پز شده است.

 

یک غذای محبوب برای گیاهخواران به ویژه در جنوب آلمان است- شامل نودل های دست ساز با پنیر می باشد.

 

در صورت نیاز به رژیم غذایی منحصر به فردی، در اینجا برخی از عبارت کاربردی آورده شده است:

 

■ ?Ist das Gericht glutenfrei/nussfrei (آیا غذا گلوتن/ آجیل داره؟)

■ ?Gibt es etwas Veganes (آیا چیزی مخصوص گیاهخواران وجود دارد؟)

 

در این جمله Etwas به was تبدیل می شود و به صورت زیر گفته می شود:

 

?Gibt’s was Veganes

• .Ich möchte es lieber ohne scarf(ترجیح می دهم خیلی تند نباشد.)

 

و گاهی ممکن است از شما بپرسند:

•?mit scharf(آیا مایلید تند باشد؟)

 

البته خیلی مناسب زبان آلمانی نیست، اما در فست فود فروشی های برلین آن را خواهید شنید. می توانید اگر ترجیح می دهید می توانید از عبارت دستوری تر nicht scharf در رستوران استفاده کنید.

• ?Ist es möglich, das Gericht ohne das Spiegelei/die Pommes/die Bratensoße zu haben (ممکنه غذا رو بدون نیمرو/ سیب زمینی سرخ کرده/ سس گوجه فرنگی سفارش بدم؟)

در آلمان معمول است که در ابتدای غذا به همه سلام می کنیم.

 

• !Guten Appetit (نوش جان!)

• !Mahlzeit

 

این کلمه به معنای “زمان غذا” است و از عبارت قدیمی gesegnete Mahlzeit برگرفته شده است. امروزه از آن به عنوان سلام استفاده می شود؛ بنابراین اگر هنگام ناهار یا شام به کسی برخورد کردید- مخصوصاً اگر زمان ناهار شما در محل کار باشد- با گفتن Mahlzeit به جای hallo” یا “guten Tag” به او سلام کنید.

 

در پاسخ می توانید Mahlzeit را تکرار کنید و یا فقط danke (متشکرم) بگویید.‌ Mahlzeit همچنین می تواند یک اصطلاح منفی نیز باشد. اگر دو فرد چیزی ببینند که آن ها را از غذا خوردن باز دارد، با تمسخر به یکدیگر Mahlzeit خواهند گفت. در آلمان شمالی این عبارت حتی وقتی ارتباطی با غذا یا زمان صرف غذا ندارد نیز استفاده می شود؛ اما در آلمان جنوبی و اتریش فقط هنگامی که ارتباط آشکاری با غذا وجود دارد گفته می شود.

 

• Kannst du mir das Salz geben?، bitte(میشه نمک رو بهم بدی؟)

• ?Schmeckt es dir (غذا رو دوست داشتی؟)

 

و یا ممکن است به صورت “خوشمزه بود؟” نیز ترجمه شود.

• (ببخشید!)

 

برای اینکه خیلی رسمی تر باشید می توانید جمله ی زیر را جایگزین کنید:

• .Entschuldigen Sie bitte

• ?Können wir mehr Wasser haben, bitte (میتونیم آب بیشتری داشته باشیم؟ لطفا.)