تلفظ کردن کلمات صدا دار و صامت دشوار است زیرا کشیدن صدا های طولانی و کوتاه کار آسانی نیست. هر قسمتی که حروف ö و ü به کار برود تلفظ ها کوتاه و بلند می شود.
برای اطلاعات بیشتر می توانید مرجع تخصصی زبان آلمانی را انتخاب کنید.

حروف مرکب بی صدا در زبان آلمانی

حروف ch تلفظ (خ)  اما باید حروف قبل از آن یکی از این حرف ها باشد: u,a,o 
اما اگر در غیر این صورت باشد تلفظ آن (ش) می شود. برای گفتن این (ش) باید هوا از بین دندان ها گذر کند.
حروف ig نیز  در انتهای جمله است و مانند تلفظ (ش) می باشد.
حروف sch هم مانند تلفظ (ش) می باشد با این تفاوت که همان به صورت تلفظ کردن (ش) در زبان فارسی است.
حروف er در انتها جمله صدای (آ) می دهد.
حروف pf به صورت (پ)و (ف) در کنار هم سریع تلفظ شود.
حروف tsch تلفظ (چ) دارد.

 حروف مرکب صدا دار در زبان آلمانی

حروف ie تلفظ (ای) دارد، مانند سینی.
حروف ei تلفظ تلفظ (ع)  مانند کلمه ی عیان .
حروف eu تلفظ oy دارد مانند Letue به معنی مردم است.
حرف s همیشه (س) خوانده می شود حتی اگر حروف بی صدا هم قللش بیایید همان (س) خوانده می شود.
حروف tion تسیون خوانده میشود مثل کلمه ی information (اینفورماتسیون) یعنی اطلاعات.

تلفظ حروف با صدای ترکیبی در زبان آلمانی

ترکیب دو حرف در کنار هم که صدای جدیدی می سازد، که به این صدا های جدید حروف ترکیبی یا digraphen می گویند. مثلا با ترکیب c و h  صدای  ç ایجاد می شود. اما در زبان فارسی همچین قانونی وجود ندارد و هر حرفی صدای مخصوص به خودش را دارد. همچنین گاهی اوقات ترکیب چند حرف یک صدا را به وجود می آورند. برای مثال: sch که به آن trigraph می گویند.

ارسال دیدگاه :

ارسـال